L-Λυσίνη (L-Lysine)

Η L-Λυσίνη αποτελεί ένα αμινοξύ που μπορούμε να το πάρουμε μόνο από τις πρωτεϊνες των τροφών γιατί δεν παράγεται από τον οργανισμό μας. Βρίσκεται κυρίως στις ζωικές τροφές, όπως γάλα, αβγά και ψάρια. Αποτελεί σημαντικής αξίας δομικό συστατικό για πολλές πρωτεϊνες.

Επίσης, μαζί με τη μεθειονίνη παράγει την L-Καρνιτίνη. Βοηθά στην αύξηση του μυϊκού συστήματος και την ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης. Συμμετέχει στην ισορροπία του ασβεστίου στο σώμα και στην καλή κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Μία βασική λειτουργία της L-Λυσίνης είναι η δράση της κατά του ιού του απλού έρπητα, που προκαλεί πληγές. Αυτό οφείλεται στην ανταγωνιστική δράση που αναπτύσσει η L-Λυσίνη έναντι της L-Αργινίνης, μιας ουσίας απαραίτητης για την ανάπτυξη του ιού του έρπητα. Τροφές που περιέχουν L-Αργινίνη, όπως σοκολάτα, κρέας, τυρί, αρακάς, ποπ κορν και ξηροί καρποί θα πρέπει να απογεύγονται γιατί αυξάνουν τη εκδήλωση του ιού του έρπητα.

Η χορήγηση συμπληρωματικής λήψης L-Λυσίνης επίσης συνιστάται για τους χορτοφάγους και για εκείνους που έχουν αφαιρέσει από τη διατροφή τους τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη της οστεοπόρωσης. Η έλλειψη L-Λυσίνης από τον οργανισμό συνεπάγεται μεγαλύτερη απώλεια ασβεστίου με τα ούρα.

Ακόμη βοηθά στον σχηματισμό κολλαγόνου. Το κολλαγόνο είναι μια βασική πρωτεΐνη του σώματος και το βασικό κομμάτι για τους συνδετικούς ιστούς, το δέρμα, τον χόνδρο και τα οστά. Η βιταμίνη C από την άλλη χρειάζεται για τη μετατροπή της λυσίνης σε υδροξυλυσίνη, η οποία έπειτα ενσωματώνεται στο κολλαγόνο. Η λυσίνη σε συνδυασμό με υψηλές δόσεις βιταμίνης C έχει προταθεί από τον Dr. Linus Pauling ως φάρμακο για την καρδιοπάθεια, διότι μειώνει την Lp(a) [λιποπρωτεΐνη (α)], που προκαλεί αθηροσκλήρωση και είναι ανεξάρτητος παράγοντας καρδιοπάθειας, σημαντικότερος από τη χοληστερίνη. Ακόμα πιο αποτελεσματικό για την πτώση της Lp(a) είναι να συνδυαστεί η βιταμίνη C και η λυσίνη μαζί με υψηλές δόσεις νιασίνης (βιταμίνης Β3).

Η λυσίνη μεταβολίζεται επίσης από τα ένζυμα τρανσαμινάσης στο συκώτι. Ο μεταβολισμός της εξαρτάται από τις βιταμίνες Β6, Β3, Β2 και C και από τον σίδηρο και το γλουταμικό οξύ.